W Wydawnictwie Wyższej Szkoły Przymierza Rodzin ukazała się moja rozprawa habilitacyjna pod tytułem: Człowiek i paideia. Realistyczne podstawy filozofii wychowania (Warszawa 2008, ss. 464).
Książka została opublikowana dzięki przychylności i życzliwości Pani Rektor SWPR, prof. dr hab. Elżbiety Mycielskiej-Dowgiałło. Za co autor pracy składa najserdeczniejsze podziękowania.
Można ją zamówić w:
Szkoła Wyższa Przymierza Rodzin w Warszawie
ul. M. Grzegorzewskiej 10
02-778 Warszawa
Tel. +48 22 644 07 97 lub +48 22 644 04 55
www.swpr.edu.pl
Zachęcam Wszystkich serdecznie do lektury tej pracy. Proszę zarazem o kierowanie krytycznych uwag do autora publikacji na adres e-mail: mikrasnodebski@tlen.pl. Serdecznie dziękuję.
Mikołaj Krasnodębski
Jest już dostępne drugie poprawione wydanie książki "Człowiek i paideia" (Warszawa 2009, ss. 484).
SPIS TREŚCI
(KSIĄŻKI CZŁOWIEK I PAIDEIA w językach: polskim, niemieckim i rosyjskim)
Wstęp
1. Uzasadnienie tematu
1.1. Filozofia a pedagogika
1.2. Filozofia wychowania jako nauka filozoficzna oparta na antropologii i etyce
1.3. Dlaczego realistyczna filozofia wychowania?
2. Uwagi o stanie badań
3. Omówienie metody i struktury pracy
4. Podjęte zadania i cele rozprawy
Wykaz skrótów
Część pierwsza: Panorama współczesnej filozofii wychowania w Polsce – wybrane stanowiska
Rozdział 1: Osoba i natura – personalistyczne teorie wychowania
1. Wychowanie jako układ („wypadkowa”) biosu, agosu i etosu (S. Kunowski)
1.1. Pedagogika jako nauka interdyscyplinarna i światopoglądowa
1.2. Składniki wychowawcze: bios, agos i etos
2. Wychowanie otwarte (M. Nowak)
2.1. Podstawy wychowania i pedagogiki otwartej
2.2. Pedagogika jako spotkanie i relacja wychowawcza
3. Wychowanie do odpowiedzialności (S. Gałkowski)
3.1. Przedzałożenia filozoficzne wychowania moralnego. Koncepcja „fartucha pedagogicznego”.
3.2. Rozwój i odpowiedzialność jako zagadnienia filozofii wychowania
4. Wychowanie jako służba w uczłowieczeniu człowieka (K. Wojtyła, F. Adamski)
4.1. Wychowanie do prawdy
4.2. Osoba i norma personalistyczna podstawą wychowania
Rozdział 2: Teorie cnót
1. Kontemplacja zwieńczeniem wychowania (Arystoteles)
1.1. Teoria szczęścia i kontemplacji
1.2. Cnoty i wady
2. Nauczyciel i jego zadania w De magistro Tomasza z Akwinu
3. Wychowanie jako nabycie sprawności intelektu i cnót woli (J. Woroniecki)
3.1. Wychowanie jako integralna część etyki
3.2. Tomasza z Akwinu teoria cnót zwieńczeniem etyki wychowawczej
4. Wychowanie jako celowe usprawnienie życia jednostki zgodnie z jej naturą (F. W. Bednarski)
4.1. Cele a ideały wychowania
4.2. Wychowanie woli, uczuć i popędów człowieka
Rozdział 3: Teorie wartości i kultury
1. Wychowanie jako przygotowanie do życia opartego na tradycyjnych wartościach (J. Zubelewicz)
1.1. Podział pedagogiki: aksjocentryzm i pajdocentryzm
1.2. Krytyka przedzałożeń filozoficznych pedagogiki pajdocentrycznej
2. Wychowanie – sztuka proporcji wartości materialnych i duchowych (J. Czerny)
2.1. Koncepcja człowieka i wychowania homo-eutypronicus
2.2. Krytyka klasycznego i aksjologicznego modelu wychowania
3. WY-dobywanie-na-jaw-tego-co-CHOWANE, czyli rozwój osobisty i społeczny człowieka (A. E. Szołtysek)
3.1. Przyczyny kryzysu pedagogiki europejskiej
3.2. Autorski paradygmat wychowania i kształcenia
Rozdział 4: Wychowanie jako celowe nawiązanie relacji z prawdą i dobrem. Propozycja M. Gogacza
1. Pedagogika realistyczna, jej przedmiot i kres
2. Określenie wychowania
2.1. Wychowanie ujęte od strony skutku
2.2. Mądrość jako umiejętność człowieka kierowania się prawdą i dobrem
2.3. Rola wolności w wychowaniu
2.4. Wychowanie intelektu, woli i uczuć
3. Kształcenie i nauczanie
4. Normy pedagogiki
4.1. Normy pedagogiki ogólnej
4.2. Normy pedagogiki szczegółowej
5. Osoba najważniejszym pryncypium pedagogiki
Podsumowanie części pierwszej
Cześć druga: Antropologia filozoficzna i etyka podstawą filozofii wychowania
Rozdział 1: Antropologiczne podstawy pedagogiki
1. Filozoficzne koncepcje człowieka i ich podział
2. Idealistyczne i realistyczne koncepcje człowieka
3. Człowiek w ujęciu strukturalnym i genetycznym
4. Człowiek jako dusza i ciało
4.1. Zagadnienie zjednoczenie duszy i ciała
5. Człowiek jako osoba
5.1. Tomizm a personalizm – wzajemne relacje
Rozdział 2: Kształtowanie możności człowieka.
1. Człowiek i jego władze
2. Poznanie zmysłowe i intelektualne
3. Pożądanie człowieka
4. Sprawności intelektu i woli
4.1. Podział sprawności
4.2. Sprawności intelektu
4.3. Sprawności woli
5. Podejmowanie decyzji
Rozdział 3: Działanie człowieka. Etyka jako przejście ze spotkania do obecności
1. Wstępne określenie etyki
2. Osobowe relacje
2.1. Osobowa relacja życzliwości i akceptacji (miłości)
2.2. Osobowa relacja otwartości (wiary)
2.3. Osobowa relacja zaufania (nadziei)
3. Humanizm, metanoia, religia
3.1. Humanizm jako skutek podjęcia działań chroniących relacje osobowe i osoby
3.2. Metanoia, czyli zmiana sposobu myślenia i postępowania
3.3. Religia
4. Wartość jako trwanie relacji osobowych
5. Pryncypia postępowania: sumienie, kontemplacja i mądrość oraz zagadnienie godności osoby ludzkiej
6. Wolność i odpowiedzialność
6.1. Wolność
6.2. Odpowiedzialność
7. Ocena dobra moralnego człowieka
8. Etyczne i wychowawcze aspekty sportu
Rozdział 4: Człowiek we wspólnocie
1. Wspólnota ludzka i jej podział
2. Wspólnoty, w których dominują relacje realne – rodzina i naród
2.1. Rodzina
2.1.1 Ujęcie K. Wojtyły
2.1.2. Ujęcie M. Gogacza
2.2. Naród
3. Wspólnoty, w których dominują relacje myślne – społeczeństwo i państwo
4. Zagrożenie relacji międzyludzkich w ujęciu K. Wojtyły
Podsumowanie części drugiej
Część trzecia: Filozofia wychowująca – wychowanie ujęte od strony skutku. Perspektywy i konsekwencje
Rozdział 1: Idealizm i realizm punktem wyjścia w wychowaniu
1. Przedzałożeniowość filozoficzna teorii wychowania
2. Pedagogika idealistyczna źródłem błędów w wychowaniu
3. Pedagogika realistyczna pomocą w prawidłowym wychowaniu
4. Stosunek do kar i nagród
5. Konsekwencje wynikające z podziału pedagogiki na idealistyczną i realistyczną
1. Koncepcja poznania niewyraźnego jako centralny punkt realistycznej teorii poznania
1.1. Potoczne rozumienie „serca”
1.2. Serce i słowo serca w ujęciu Tomasza z Akwinu
1.3. Rola species
2. Konsekwencje wynikające z przyjęcia teorii poznania niewyraźnego
2.1. Zestawienie wniosków
2.2. Kontemplacja jako środek realistycznej filozofii wychowania
2.3. Poznanie niewyraźne a sprawności intelektu i cnoty woli
2.4. Filozofia wychowania jako obecność
Rozdział 3: Humanizacja wychowania
1. Humanizacja kultury
1.1. Wychowanie charakteru
1.2. Uprawa intelektu i woli oraz wychowanie uczuć
1.3. Wychowanie sumienia
2. Wychowanie człowieka integralnego i moralnie doskonałego
2.1. Człowiek „słusznie dumny”, czyli wielkoduszny
2.2. Cechy mędrca na podstawie I Księgi Metafizyki Arystotelesa
2.3. Długomyślność
2.4. Kalokagathia
3. Realistyczna pedagogika ochrony osób – dopowiedzenia
Rozdział 4: Zagrożenia stające przed realistyczną filozofią wychowania – wyzwania i próba polemiki
1. Kryzys pedagogiki jako pochodny kryzys współczesnej kultury i filozofii
1.1. Ucieczka od prawdy – relatywizm i woluntaryzm
1.2. Świat ideologii, utopii i postmodernizmu
2. Konsekwencje niedorozwoju sprawności i charakteru oraz braku osobowych relacji i obecności osób
2.1. Proces rozpaczy
2.2. Resentyment a wychowanie
2.2.1. Problematyka resentymentu w poglądach F. Nietzschego, M. Schelera i K. Wojtyły
2.2.2. Konsekwencje na płaszczyźnie wychowania i kształcenia
Podsumowanie części trzeciej
Zakończenie: Wnioski i perspektywy badawcze realistycznej filozofii wychowania
1. Przedzałożenia realistycznej filozofii wychowania
2. Wnioski końcowe
Wykaz tabel i schematów
1. „Cel wychowawczy – ideał nowego człowieka”, z: S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, s. 179.
2. „Cnoty i wady na podstawie Etyki nikomachejskiej”, opr. własne.
3. „Cnoty i wady na podstawie Etyki eudemejskiej”, z: G. Reale, Historia filozofii greckiej, t. 2, s. 488.
4. „Diagram w kształcie fartucha”, z: S. Gałkowski, Rozwój i odpowiedzialność, s. 234.
5. „Schemat podejmowania decyzji”, z: A. Andrzejuk, Filozofia moralna, s. 86.
6. „Ocena dobra moralnego człowieka”, z: A. Andrzejuk, Filozofia moralna, s. 97 przyp. nr 23.
Bibliografia
1. Literatura źródłowa
2. Literatura pomocnicza
DER MENSCH UND PAIDEIA. REALISTISCHEN GRUNDES DER PHILOSOPHIE DER ERZIEHUNG
INHALTVERZEICHNIS
Einführung
1. Begründung des Themas
1.1. Die Philosophie und die Erziehungslehre
1.2. Philosophie der Erziehung als philosophische Disziplin auf der Anthropologie und der Ethik konstituiert
1.3. Warum realistische Philosophie der Erziehung?
2. Achtung vor den Forschungen
3. Methode und der Struktur der Arbeit
4. Aufgabe und Ziele der Dissertation
Die Liste der Abkürzungen
Erster Teil: Die Übersicht der zeitgenössischen Philosophie der Erziehung in Polen
Kapitel 1: Die Person und die Natur - die personalistischen Theorien der Erziehung
1. Die Erziehung als System („die Resultate”) von Bios, Agos und Ethos (S. Kunowski)
1.1. Die Erziehungslehre als wissenschaftliche und weltanschauliche Disziplin
1.2. Die erzieherischen Bestandteile: Bios, Agos und Ethos
2. Die „freie“ Erziehung (M. Nowak)
2.1. Der Grund der Erziehung und der „freien“ Erziehungslehre
2.2. Die Erziehungslehre als die Begegnung und der erzieherischen Relation
3. Die Erziehung in der Verantwortung (S. Gałkowski)
3.1. Die philosophische Gründung der moralischen Erziehung. Die Konzeption „Der pädagogischen Schürze”.
3.2. Die Entwicklung und die Verantwortung als Problem der Philosophie der Erziehung
4. Die Erziehung als Dienst an der Vermenschlichung den Menschen (K. Wojtyła, F. Adamski)
4.1. Die Erziehung zur Wahrheit
4.2. Die Person und die personalistische Norm des Grundes der Erziehung
Kapitel 2: Die Theorien der Tugenden
1. Die Beschaulichkeit als Resultat der Erziehung (Aristoteles)
1.1. Die Theorie des Glücks und der Beschaulichkeit
1.2. Die Tugend und die Mängel
2. Der Lehrer und seine Aufgabe in De magistro Thomas von Aquin
3. Die Erziehung als Schaffung der Tugenden des Intellekts und des Willens (J. Woroniecki)
3.1. Die Erziehung als integraler Teil der Ethik
3.2. Thomas von Aquins Theorie Tugenden als Resultat der Ethik der Erziehung
4. Die Erziehung als die rationale Verbesserung des Lebens des Menschen und seiner Natur (F. W. Bednarski)
4.1. Die Ziele und die Ideale der Erziehung
4.2. Die Erziehung des Willens, der Gefühle und der Triebe des Menschen
Kapitel 3: Die Theorien des Wertes und der Kultur
1. Die Erziehung als die Vorbereitung auf das Leben mit Werten (J. Zubielewicz)
1.1. Die Teilung der Erziehungslehre: Axiocentrismus und Paidocentrismus
1.2. Des Kritikers der philosophischen Gründung der Erziehungslehre von Paidocentrismus
2. Die Erziehung - das Stück Proportionalität körperlichen und geistigen Wertes (J. Czerny)
2.1. Die Konzeption des Menschen und der Erziehung homo-eutypronicus
2.2. Klassische und axiologische Kritik der Erziehung
3. Die Erziehung als individuelle und gesellschaftliche Entwicklung (A. E. Szołtysek)
3.1. Ursache der Krise der europäischen Erziehungslehre
3.2. Autorenvorschlag der Bekräftigung und Begründung des philosophischen Fundaments der Pädagogik
Kapitel 4: Die Erziehung als die Relation mit der Wahrheit und mit dem Gut (M. Gogacz)
1. Die realistische Erziehungslehre, ihr Gegenstand und das Ende
2. Die Bezeichnung der Erziehung
2.1. Die Erziehung „von der Seite der Folge“
2.2. Sapientia als die Norm der Erziehung
2.3. Die Freiheit in der Erziehung
2.4. Die Erziehung des Intellekts, des Willens und der Gefühle
3. Das Ausbildung und das Unterrichten
4. Der Norm der Erziehungslehre
4.1. Der Norm der allgemeiner Erziehungslehre
4.2. Der Norm der gründlichen Erziehungslehre
5. Die Person als wichtigstes Prinzip der Erziehungslehre
Zweiter Die Zusammenfassung des ersten Teiles
Zweiter Teil: Philosophische Anthropologie und Ethik als Grundlage für die Erziehungsphilosophie
Kapitel 1: Anthropologisches Grundes der Erziehungslehre
1. Die anthropologischen Konzeptionen des Menschen und ihre Teilung
2. Idealistische und die realistische Konzeptionen des Menschen
3. Ergreifung der Mensch in der strukturellen und genetischen
4. Der Mensch als Seele und Körper
4.1. Problem der Vereinigung der Seele und des Körpers
5. Der Mensch als Person
5.1. Thomismus und der Personalismus – Wechselbeziehungen
Kapitel 2: Die Bildung der Potenzialität des Menschen.
1. Der Mensch und seine Kräfte
2. Die sinnliche und intellektuelle Erkenntnis
3. Das Begehren des Menschen
4. Die Tugenden des Intellekts und des Willens
4.1. Die Tugenden und ihre Teilung
4.2. Die Tugenden des Intellekts
4.3. Die Tugenden des Willens
5. Der Prozess der Entscheidung
Kapitel 3: Das Wirken des Menschen
1. Die Einführung in die Ethik
2. Die persönliche Relationen
2.1. Persönliche Relation der Gunst (die Liebe)
2.2. Persönliche Relation der Offenheit (der Glaube)
2.3. Persönliche Relation des Vertrauens (die Hoffnung)
3. Humanismus, metanoia, die Religion
3.1. Der Humanismus als die Folge der Schutz die persönlich Relationen und der Person
3.2. Metanoia also Gesinnungswandel und des Vorgehen
3.3. Die Religion
4. Die Werte als die Dauer der persönlichen Relation
5. Die Prinzipien des Vorgehens: Das Gewissen, die Beschaulichkeit, die Weisheit (sapientia) und das Problem der Würde der menschlichen Person
6. Die Freiheit und die Verantwortlichkeit
6.1. Die Freiheit
6.2. Die Verantwortlichkeit
7. Das moralischen Gut der Menschen
8. Ethische und erzieherische Aspekte des Sports
Kapitel 4: Der Mensch in der Gemeinschaft
1. Die Gemeinschaft und ihre Teilung
2. Die Familie und die Nation
2.1. Die Familie
2.1.1 Ergreifung von K. Wojtyła
2.1.2. Ergreifung von. M. Gogacz
2.2. Die Nation
3. Die Gesellschaft und der Staat
4. Die Bedrohung der menschlichen Relation von K. Wojtyła
Zusammenfassung des zweiten Teils
Dritter Teil: Die erziehende Philosophie – Erziehung von der Seiteder Folge. Ziele der Erziehung. Perspektive und Konsequenzen
Kapitel 1: Der Idealismus und der Realismus als Ausgangspunkt in der Erziehung
1. Die philosophische Gründung der Theorie der Erziehung
2. Die idealistische Erziehungslehre als Quelle der Fehler in der Erziehung
3. Die realistische Erziehungslehre als Hilfe der gesetzmäßigen Erziehung
4. Das Verhältnis von Strafe und Belohnung
5. Konsequenzen der Aufteilung der idealistischen und realistischen Erziehungslehre
Kapitel 2: Neue Konsequenzen ergebende sich für die Philosophie der Erziehung aus der Theorie der „schattenhaften Erkenntnis“ (cognitio confusa)
1. Konzeption der „schattenhaften Erkenntnis“ als zentraler Punkt realistischer Theorie der Erkenntnis
1.1. Das gewöhnliche Verstehen „des Herzens”
1.2. „Das Herz“ und „das Wort des Herzens“ (verbum cordis) von Thomas von Aquin
1.3. Die Bedeutung von species
2. Konsequenzen ergeben sich aus der Theorie der „Erkenntnis schattenhaften“
2.1. Die Schlusses
2.2. Die Beschaulichkeit als das Mittel der realistischen Philosophie der Erziehung
2.3. Die „schattenhafte Erkenntnis“ und den Tugenden des Intellekts und des Willens
2.4. Die Philosophie der Erziehung als die Anwesenheit
Kapitel 3: Humanisierung der Erziehung
1. Humanisierung der Kultur
1.1. Die Erziehung des Charakters
1.2. Die Erziehung des Intellekts und des Willens und der Gefühle
1.3. Die Erziehung des Gewissens
2. Die Erziehung des integralen und des moralisch vollkommenen Menschen
2.1. Der großherzige Mensch (magnaminitas)
2.2. Der Weiser von I. Buch der Metaphysik von Aristoteles
2.3. Longanimitas
2.4. Kalokagathia
3. Schutz der Personen in der realistischen Erziehungslehre
Kapitel 4: Die Bedrohung, vor die die realistische Philosophie der Erziehung steht - die Herausforderung und die Versuch der Polemik
1. Krise der Erziehungslehre als Resultat der Krise der zeitgenössischen Kultur und der Philosophie
1.1. Die Relativismus und Voluntarismus, als Flucht vor der Wahrheit
1.2. Die Welt der Ideologie, der Utopie und des Postmodernismus
2. Die Konsequenzen der Unterentwicklung der Tugenden und des Charakters, auch des Mangels der persönlichen Relation und der Anwesenheit der Personen
2.1. Der Prozess der Verzweiflung
2.2. Das Ressentiment und die Erziehung
2.2.1. Das Ressentiment in den Anschauungen von F. Nietzsche, M. Scheler und K. Wojtyła
2.2.2. Konsequenzen auf der Ebene der Erziehung und Ausbildung
Zusammenfassung des dritten Teil
Das Ende: Perspektiv forschendes realistischer der Philosophie der Erziehung
1. Realistische Gründe der Philosophie der Erziehung
2. Der Schluss
Die Liste der Tabellen
7. „Das erzieherische Ziel - das Ideal des neuen Menschen”, in: S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993, S. 179.
8. „Die Tugend und die Mängel von Nikomachischen Ethik“, die eigene Bearbeitung.
9. „Die Tugend und die Mängel von Eudemenische Ethik“, in: G. Reale, Historia filozofii greckiej, Band 2, Lublin 1996, S. 488.
10. „Der pädagogischen Schürze”, in: S. Gałkowski, Rozwój i odpowiedzialność, Lublin 2003, S. 234.
11. „Der Prozess der Entscheidung“, in: A. Andrzejuk, Filozofia moralna w tekstach Tomasza z Akwinu, Warszawa 1999, S. 86.
12. „Das moralischen Gut der Menschen“, in: Filozofia moralna w tekstach Tomasza z Akwinu, Warszawa 1999, S. 97, Anmerkung Nr. 23.
Die Bibliografie
1. Quellen
2. Sekundärliteratur
Tłum. Na język niemiecki: Mikołaj Krasnodębski
ЧЕЛОВЕК И ПАЙДЕЯ. РЕАЛИСТИЧЕСКИЕ ОСНОВЫ ФИЛОСОФИИ ВОСПИТАНИЯ.
СОДЕРЖАНИЕ
Вступление
1. Обоснование темы
1.1 Философия и педагогика
1.2 Философия восптания как наука основанная на антропологии и этике
1.3 Почему реалистическая философия воспитания?
2. Замечания по поводу состояния исследований
3. розъяснение метода и структуры работы
4. Задачи и цели труда
Изъяснение сокрощений
Часть первоя: Панорама современной философии воспитфния в Польше – избранные представители
Роздел 1: Личность и натура – персоналистические теории воспитания
1. Вопитание как структура («случайное») биоса, агоса и этоса (biosu, agosu i etosu) (С. Куновский)
1.1 Педагогика как интердисциплинарная и мировозрительная наука
1.2 Составные воспитания: биос, агос, этос (bios, agos i etos)
2. Открытое воспитание (М. Новак)
2.1 Основы воспитания и открытой педагогики
2.2 Педагогика как встреча воспитательное отношение
3. Воспитание к ответственности (С. Галковский)
3.1 Философские предосновы нравственного воспитания. Концепция «педагогического фартука»
3.2 Развитие и ответственность как центральная проблематика философии воспитания
4. Воспитание как служба в учеловечении человека (К. Войтыла, Ф. Адамский)
4.1 Воспитание к истине
4.2 Личность и персоналистическая норма основой воспитания
Роздел 2: Теория добродетелей
1. Созерцание – венец воспитания (Аристотель)
1.1 Теория счастья и созерцания
1.2 Добродетели и пароки
2. Учитель и его задачи в De magistro Фомы Аквинского
3. Воспитание как обретение способностей интелекта добродетелей воли (Я. Воронецкий)
3.1 Воспитание как интегральная часть этики
3.2 Фома, теория добродетелей венцом воспитательной этики
4. Воспитание как целенаправленное обоготворение жизни единицы, согласно с её натурой (Ф. В. Беднарский)
4.1 Цели и идеалы воспитания
4.2 Воспитание человеческой воли, чувств и вличений
Роздел 3: Теории ценностей и культуры
1. Воспитание как подготовка к жизни основанной на традиционных ценностях (Я. Зубелевич)
1.1 Деление педагогики: аксиоцентризм и пайдоцентризм
1.2 Критика философских предоснов пайдоцентрической педагогики
2. Воспитание – искуство пропорции материальных и духовных ценностей (Я. Черный)
2.1 Концепция человека и воспитания - homo-eutypronicus
2.2 Критика класической и аксиологической модели воспитания
3. ИЗ-ятие – на – явь – того – что – СПРЯТАНО, тоесть личное и общественное развитие человека (А. Э. Шолтысек)
3.1 Причины кризисаевропейской педагогики
3.2 Авторская пародигма воспитания и образования
Раздел 4:Воспитание как целенаправленное основание отношений с истинной и добром. Предложение М. Гогача.
1. Реалистическая педагогика - её объект и субъект
2. Определение воспитания
2.1 Воспитание рассмотренное со стороны результата
2.2 Мудрость как способность человека руководится истинной и добром
2.3 Роль в воспитании вольности
2.4 Воспитание интелекта, воли и чувств
3. Образование и обучение
4. Нормы педагогики
4.1 Нормы общей педагогики
4.2 Нормы специализированной педагогики
5. Личность – самый важный принцип педагогики
Обобщение первой части
Часть вторая: Философская антропология и этика – основа философии воспитания
Роздел 1: Кем является человек?
1. Антропологические концепции человека и их деление
2. Идеалистические и реалистические концепции человека
3. Человек в структуральном и генетическом опреденлении
4. Человек как душа и тело
4.1 Вопрос соединения души и тела
5. Человек как личность
5.1 Томизм и персонализм – взаимоотношения
Роздел 2: Образование потенциальной части человека
1. Человек и его органы
2. Чувственное и интелектуальное познание.
3. Человеческая похоть
4. Способности интелекта и воли
4.1 Деление способностей
4.2 Способности интелекта
4.3 Способности воли
5. Активирование решения
Роздел 3: Человеческие действия. Этика как переход от встречи к пресудствию
1. Вступительное определение этики
2. Персональные отношения
2.1 Персональное отношение любви
2.2 Персональное отношение открытости (веры)
2.3 Персональное отношение надежды
3. Гуманизм, метаноя, религия
3.1 Гуманизм как результат действий защищающих персональные отношения и личность
3.2 Метаноя, тоесть изменение способа мышления и поведения
3.3 Религия
4. Ценность – персональные отношения
5. Принцыпы поведения: совесть, созерцание, мудрость и проблематика человеческого достоинства
6. Вольность и ответсвенность
6.1 Вольность
6.2 Ответсвенность
7. Оценка нравственного добра человека
8. Этические и воспитательные аспекты спора
Роздел 4: Человек в группе
1. Человеческое общество и его деление
2. Группы в которых доменируют реальные отношения – семья и народ
2.1 Семья
2.1.1 Определение К. Войтылы
2.1.2 Определение М. Гогача
2.1.2.1Роль в семье мужчины и женщины
2.1.2.2 Критика понимания семьи как института определённого авторитетом
2.2 Народ
3. Группы в которых доменируют мысленные отношения – общество и государство
4. Угроза межчеловеческих отношений в определении К. Войтылы
Обобшение второй части
Часть третья: Филосовская воспитательница – воспитание определённое со стороны результата (последствия).
Перспективы и последствия
Роздел 1: Идеализм и реализм – пункт выхода в воспитании
1. Филосовская предоснованность теории воспитания
2. Идеалистическая педагогика – источник ошибок в воспитании
3. Реалистическая педагогика – помощь в правильном воспитании
4. По отношению к каре и поощерению
5. Последствия вытикающие из разделения педагогики на идеалистическую и реалистическую
Роздел 2: Новое дополнение философии воспитания вытикающее из теории невыразительного познания.
1. Концепция невыразительного познания как центральный пункт реалистической теории познания
1.1 Народное понимание «сердца»
1.2 Сердце и слово сердца в определении Фомы Аквинского
1.3 Роль специэс(species)
2. Последствия вытикающие из теории невыразительного познания
2.1 Класификация результатов
2.2 Созерцание как средство реалистической философии воспитания
2.3 Невыразительное познание и способности интелекта и добродетели воли
2.4 Философия воспитания как пресудствие
Роздел 3: Гуманизация воспитания
1. Гуманизация культуры
1.1 Воспитание хорактера
1.2 Упрожнение интелекта и воли а также воспитание чувств
1.3 Воспитание совести
2. Воспитание интегрального и нравственно совершенного человека
2.1 Человек «правильно гордый», тоесть великодушный
2.2 Хорактеристака мудреца на основе 1 Книги Метафизики
2.3 С мыслью о будущем
2.4 Калокагатия
3. Реалистическая педагогика защиты людей – дополнение
Роздел 4: Трудности стоящие на пути реалистической философии воспитания – вызов и попытка полемики
1. Кризис педагогики как результат кризиса современной культуры и философии
1.1 Избегая истину – релятивизм иволюнтаризм
1.2 Мир идеологии, утопии и постмодернизма
2. Последствия недоразвитости способностей и хорактера а также отсудствие персональных отношений и личности
2.1 Процес разочерования
2.2 Воспитание и ресентимент
2.2.1 Прблематика ресентимента во взглядах Ф. Нитше, М. Шеллера и К. Войтылы
2.2.2 Последствия в сфере воспитания и оббразования
Обобщение третьей части
Завершение: Исследовательские перспектиы реалистической философии воспитания
1. Предосновы реалистической философии воспитания
2. Послесловие
Библеография
1. Первоисточники
2. Второстипенная литература
Tłumaczenie na język rosyjski: Alexander Storm
Korekta: Weronika Nazarowa
